23:12 / 25.12.2017

POEZJA ŚWIĄTECZNA - ANNA ŁĘCKA

ANNA ŁĘCKA - Nauczycielka z powołania, wolontariuszka z potrzeby serca a teraz także poetka z wyboru. Od lat pracuję z dziećmi, uczę i pomagam. Od ponad 20 lat koordynuję pracę wolontariatu i wspieram organizacje charytatywne. Należę do Grupy Poetyckiej Eliksir, dzięki której mogę przelewać na papier swoje troski i radości – niemalże „z siłą wodospadu”.

ODDYCHANIE CHOINKĄ
W świetle lampy,
zielona choinka
jest zjawą
cząstką lasu,
z którego czyjaś ręka
przyniosła drzewko do domu.

W świecidełka,bibułki,
włosy anielskie
kolorowe lampki, ubrana
staje się wróżką,czarodziejką
skąpaną w blasku ognia
jasnych płomyków
oddających ciepło.

Tu w kręgu gałęzi
ze sobą splątanych,
zatrzymasz się,
by oddać czas wspomnieniom,
twojego dzieciństwa,
szalonej młodości,
pierwszej miłości.

To nic,
że włos przyprószony
białą warstwą śniegu
zakręcił się na twojej skroni
to drzewko z lasu,
odmierza czas,
którego nie można dogonić.

Każde Święta
choinką oddychają
wspomnienia wracają.

NOC WIARY, MIŁOŚCI

Tej nocy wędrowałam
do małej stajenki,
a gdy jasna gwiazda,
pokazała mi drogę,
wyprostowałam się.

Bóg dał mi moje szczęście,
Stęskniona za wiarą, miłością
modliłam się w stajence
u Jezuska Nowo narodzonego.
dla serc pojednania ,
wiara z miłością została

ANIOŁEK Z GWIAZDKĄ

Przyszedłeś jak zawsze,a ja już starsza,
w objęciach nocy układam wiersze.
zegarze świąteczny co bijesz na alarm.

Karmiłam duszę wspomnieniami
dzieciństwa,pierników pieczonych
aniołka białego ze skrzydłami,
dotknęła dzisiaj ręka moja.

Zostań na gałązce,nie odfruwaj proszę,
ciche marzenia z życzeniami zaniosę
gwiazdeczką ozdobię głowę ,jak zawsze
jesteś dla Mnie głębokim oddechem,
wspomnieniem tęsknotą pieszczoną.

Co mi przyniesiesz w Nowym Roku ?
W bagażu życia wlejesz życzenia,
by wiatr mi w oczy nie zawiewał,
a ciepły uśmiech szansę miał.

Pokornie witam ciebie aniołku mój
los sam wskaże drogę ,blasku gwiazdy
poprowadź mnie do raju bram.
dodaj uśmiechu,wiary,miłości,
by skrzydła rosły znów.,jak tego roku.

MAŁA WIEJSKA STAJENKA
Cicha noc,
w blasku gwiazd uśpiona
drogą polną ,
otuloną białym śniegiem,
gromadka dzieci spieszy.

Z daleka brama otwarta
małego wiejskiego kościółka
wita każdego .

Przed ołtarzem , w bocznej nawie,
promienieje od światełek,
stajenka drewniana
lasem pachnąca sianem pól,
W niej bydlątka,owieczki,osiołek,
w drewnianej kołysce, mała dziecina
rączki swoje wyciąga,
Święty Józef,Maryja spieszą na powitanie.
Pastuszkowie śpiewają,razem z Aniołami.
Stajenka rajem się staje.

SPOTKANIE WIGILIJNE

Ile razy stół nakryty białym obrusem,

pachnącym siankiem z łąk zielonych
stawał się oazą pokoju zebranych ,
najdroższych ludzi sercem pokochanych.

Dodatkowe nakrycie dla wędrowca
dodawało spokoju,godności wartościom,
które idą z tobą w kolejny rok życia.
Kiedyś ty, mały chłopiec,młodzieniec,
żywym obrazem przestrzeni dotykałeś opłatka,
dzielonego przez ojca kochanego.

Dziś sam bierzesz opłatek śnieżnobiały,
jesteś tatą,dziadkiem spełniasz dalej rolę
mówisz,dzielisz miedzy tymi,których kochasz
Spotkanie Wigilijne,które łączy kolejne pokolenia
sercem,brzmieniem kolęd choinką zieloną.

ANNA ŁĘCKA